دمی با نهج البلاغه
الْحَمْدُ للهِ الَّذِی بَطَنَ خَفِیَّاتِالاَُْمُورِ، وَدَلَّتْ عَلَیْهِ أَعْلاَمُالظُّهُورِ،
وَامْتَنَعَ عَلَى عَیْنِ الْبَصِیرِ؛ فَلاَ عَیْنُ مَنْ لَمْ یَرَهُ تُنْکِرُهُ،
وَلاَ قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ یُبْصِرُهُ، سَبَقَ فِی الْعُلُوِّ فَلاَ شَیءَ أَعْلَى مِنْهُ،
وَقَرُبَ فِی الدُّنُوِّ فَلاَ شَیْءَ أَقْرَبُ مِنْهُ، فَلاَ اسْتِعْلاَؤُهُ بِاعَدَهُ عَنْ شَیْءٍ مِنْ خَلْقِهِ،
وَلاَ قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فی المَکَانِ بِهِ،
لَمْ یُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِیدِ صِفَتِهِ،
ولَمْ یَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفِتِهِ، فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلاَمُ الْوُجُودِ،
عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِی الْجُحُودِ،
تَعَالَى اللهُ عَمَّا یَقولُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَالْجَاحِدُونَ لَهُ عُلوّاً کَبِیراً
ستایش مخصوص خداوندى است که از اسرار پنهانی ها آگاه است،
و نشانه هاى واضح و روشن،بر هستى او دلالت مىکنند،
هرگز در برابر چشم بینایان آشکار نمىشود،ولى نه چشم کسى که وى را ندیده انکارش تواند کرد
و نه قلب کسى که او را نشناخته مشاهده اش تواند نمود.
در علو رتبه بر همه پیشى گرفته،پس،از او برتر چیزى نتواند بود.
و آنچنان نزدیک است که چیزى از او نزدیکتر نیست
مرتبه بلندش او را از مخلوقاتش دور نکرده و نزدیکیش با خلق او را با آنها مساوى قرار نداده است.
عقول را بر کنه صفات خویش آگاه نساخته اما آنها را از معرفت و شناسائى خود بازنداشته است،
همو است که گواهى نشانه هاى هستى،
دلهاى منکران را بر اقرار به وجودش واداشته،
و بسیار برتر است از گفتار آنان که وى را به مخلوقات تشبیه کنند و یا انکارش نمایند.
خطبه 49 نهج البلاغه
به امید ظهور سرورمان حضرت مهدی که صد البته نزدیک است ان شاء الله
